We laten vandaag een gastblogger aan het woord! Anoeska organiseert de Bookchoice Marathon Challenge. En dat vonden wij zo leuk, dat wij Anoeska hebben gevraagd of zij haar ervaringen met ons wil delen in een blog. April was de laatste maand van de Bookchoice Marathon Challenge en Anoeska vertelt hoe deze laatste maand haar afging! Klik hier voor meer info over de Bookchoice Marathon Challenge.
 |
"En dat was de laatste maand van de Bookchoice Marathon Challenge! Een maand lang acht boeken lezen uit de 2020 selectie, wat kan er misgaan? De selectie heb ik samengesteld op basis van aanraders in de Bookchoice boekenclub (te vinden op Facebook), posts op sociale media, tips van vrienden en kennissen, boeken die vaak langskwamen en verder.
Gelezen in april
- Ik mis je van Gillian King
- 99 procent van mij van Sally Thorne
- Agneta’s erfenis van Corina Bomann
- Als je de stilte ziet van Thomas Verbogt
- De gebroeders B. van Steffie van den Oord
- De laatste trein naar vrijheid van Meg Waite Clayton (niet uitgelezen)
- De dood van Harriet Monckton van Elizabeth Haynes (niet uitgelezen)
Laten we starten met de boeken die ik niet uitlas
Het boek De laatste trein naar vrijheid kocht ik nog voor het bij Bookchoice verscheen. Toen heb ik het boek ook aan de kant gelegd. Simpelweg omdat ik geen connectie voelde met het verhaal. Sterker nog, ik had het gevoel alsof het plot een bepaald iets miste om mij als lezer mee te sleuren in het verhaal. Bij een boek over een oorlog, wil ik graag aangegrepen worden. Voor mij is het belangrijk dat het plot aangrijpend is en daarbij een boodschap brengt die ook in het heden actueel is of kan zijn. Helaas, ook poging twee om dit boek te lezen mislukte. De manier van vertellen bevatte niet datgene wat zocht.
Bij De dood van Harriet Monckton verliep het ongeveer hetzelfde. Al was daar vooral de schrijfstijl een storende factor: die was niet zo mijn ding. Op sommige momenten begreep ik niet wat de auteur met bepaalde scènes bedoelde of wat de scènes bijdroegen aan de plot. Van dit boek had ik overigens hoge verwachtingen; ergens had ik verwacht dat dit boek mijn favoriet van de maand zou worden.
Helaas kwam ik niet toe aan Perfecte resten. Al twijfel ik ook een beetje of dit een boek voor mij zou zijn geweest. Zelf ben ik niet zo’n thriller fan.
 |
Gelukkig waren er vijf andere boeken die ik wel uit las
Ik startte de maand met het boek van Thomas Verbogt, namelijk Als je de stilte ziet. Eerder las ik al een ander boek van Verbogt. Hij weet mooie boodschappen te brengen. Zijn schrijfstijl is overigens zo uniek dat je ervan houdt, of net niet. Helaas is zijn poëtische en dromerige manier van schrijven niet aan mij besteed. Ik raad het boek overigens wel aan wanneer je van unieke schrijfstijlen houdt of eens wat anders wil proberen!
Bij 99 procent van mij miste ik vooral balans en vlotheid. De dialoog en beschrijving vloeiden niet in elkaar over en het houterige gevoel dat daarbij kwam kijken, zorgde voor een ongemakkelijke bedoening. Ik had veel goede dingen over de schrijfster gehoord, dus misschien lagen mijn verwachtingen te hoog. Over het algemeen is chicklit niet zo mijn genre, maar dit boek schreeuwde eenvoud. Ik had het gevoel alsof ik dit verhaal al meermaals gelezen had. Iets uniek miste en elk denkbaar cliché was aanwezig.
Bij Ik mis je zocht ik ook naar een bepaalde balans. Op zich vond ik het een prima boek, maar helaas niet meer dan dat. Het bleef voor mij een beetje hangen op het level ‘oké’. Online las ik dat het zeer meeslepend is en mensen het een verdrietig boek vonden. Zelf vond ik dat de emoties meer aangedikt mochten worden.
Gelukkig was ik ook aangenaam verrast deze maand. Naast het feit dat ik geen thriller of chicklit/feelgood lezer ben, hou ik ook niet zo van dikke boeken. Waarom niet? Omdat ik vaak het gevoel heb dat dikke boeken ontzettend langdradig zijn. Ik ben meer te vinden voor boeken met een goed, maar haalbaar tempo.
Ik was dan ook stomverbaasd na het lezen van Agneta’s erfenis. Een dik boek en oprecht één van de betere historische romans die ik in jaren gelezen heb. Het is inderdaad zo dat de eerste 200 pagina’s wat langdradig zijn; het tempo ligt niet al te hoog. Daarna wordt het vele malen beter. Ik heb momenten ervaren van pure verbazing. Wat dit boek voor mij zo uniek maakte? Hoe romantiek op een realistische manier werd afgebeeld. Dat de auteur durfde te tonen hoe het in die tijden ging en dat huwen niet altijd met liefde te maken had. Ik hoop ook zeker nog deel twee en deel drie te lezen, want ik was aangenaam verrast.
Het boek waarvan ik zeker wist dat ik het interessant zou vinden? De gebroeders B! Ik vond het ook een zeer goed boek. Vooral het spannende stuk van het verhaal vond ik heel aangenaam lezen. Er waren meerdere momenten waarbij ik op het puntje van mijn stoel zat.
In het kort
Dit was zeker een goede leesmaand. Overigens blijft het moeilijk om alle acht de boeken uit te lezen. Ik hoop dat me dit ooit gaat lukken. Waarom is zo’n challenge nu een echte uitdaging? Het confronteert jou als lezer. Als er genres zijn die je minder graag leest, dan lezen die boeken vaak trager. Tenzij ze een grote verrassing met zich meebrengen. Gelukkig gebeurt het ook weleens dat een boek jou als lezer verrast. Anders zou het geen fijne ervaring zijn.
Als lezer vind ik het belangrijk om ook boeken te lezen die buiten mijn comfortzone liggen. Op die manier leer je meer omtrent literatuur en de bouwstenen, maar begrijp je ook beter wat andere lezers fijn vinden. Het geeft inzichten, ook op maatschappelijk vlak.
Ik heb dan ook drie maanden plezier beleefd aan deze uitdaging. Ondanks dat ik ‘m niet gehaald heb, zijn er ook veel zaken over mezelf die ik ontdekt heb en zijn er toch enkele boeken die ik aan mijn favorieten mag toevoegen. De challenge heeft mij ook laten inzien dat ik de laatste tijd het liefst historische romans lees. Daar ga ik zeker mee door!
Wat heeft de Bookchoice Marathon Challenge jou gebracht?"